Hubert Wagner patron naszej szkoły to postać niezwykła – sławny sportowiec, jeden z najwybitniejszych trenerów. Kim był ten człowiek?
Urodził się 4 marca 1941 r. w Poznaniu. Sportową przygodę rozpoczął od tenisa, następnie za radą swojego nauczyciela przeszedł do uprawiania siatkówki. Wagner mając 20 lat trafił do narodowej reprezentacji, z którą jako zawodnik rozegrał 194 mecze, w większości z nich jako kapitan zespołu. Największy sukces odniósł w 1967 roku, zdobywając brązowy medal podczas mistrzostw Europy w Stambule.
W 1972 roku został trenerem reprezentacji Polski. Miał zaledwie 31 lat i siatkarskie środowisko sprzeciwiało się tej nominacji, twierdząc, że jest zbyt młody i niedoświadczony.
A jednak jako trener okazał się twórcą największych sukcesów polskiej siatkówki. To był człowiek, który lubił i umiał pracować, znany z wielkich wymagań. Był trenerem bardzo konsekwentnym, także w tym co mówił. Wiele jego stwierdzeń przeszło do historii języka.
Surowość jego treningów obrosła legendą, zawodnicy pod jego okiem trenowali od 8 do 10 godzin dziennie.
Prowadzona przez niego męska drużyna zdobyła mistrzostwo świata w Meksyku w 1974 roku, a w mistrzostwach Europy w 1975 roku wywalczyła srebrny medal. Ukoronowaniem jego pracy trenerskiej był złoty medal olimpijski wywalczony w Montrealu w 1976 roku.
Szukał w swoich zawodnikach cech zespołowości. Chyba jako pierwszy stworzył idealną drużynę, która tworzyła monolit. Zbudował zespół niemal niezniszczalny, który do dziś jest dumą polskiej siatkówki.
Nie tylko wiedział, czego chce, ale potrafił także te marzenia zrealizować.
Takiego jak on nie było. Wiedział, czego chce, otworzył okno na świat polskiej siatkówce, sprawił, że zdobyliśmy złote medale na mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich.
To właśnie jemu zawdzięczamy nowy system treningowy i sposób doboru zawodników,
z którego do dziś korzystają polscy i zagraniczni trenerzy.
Zmarł tragicznie 13 marca 2002 w Warszawie.
Postać Huberta Wagnera nawiązuje do szczytnych ideałów sportowych.
Uczy, że sport przekazuje nam głębokie wartości. Jest nośnikiem wzniosłych ideałów humanistycznych i duchowych. Nie polega jedynie na sile i wydolności mięśni, ma także duszę. Rozwija poczucie braterstwa, wielkoduszność, uczciwość i szacunek dla ciała. Sport to także nauka pokojowego współistnienia, otwarcia na inne kultury, sposób nawiązywania kontaktów między narodami.
,,Wiara w zwycięstwo źródłem sukcesu” Hubert Wagner
Mądrość zawarta w tych słowach i jego zawodowych sukcesach może być drogowskazem na ścieżce życia kolejnych pokoleń.
Opracowały:
mgr Ewa Słania-Kawiorowska
mgr Angela Saborin